महादेवी वर्मा

 महादेवी वर्मा

(आधुनिक युग की मीरा, हिंदी भाषा की एक अच्छी कवयित्री)

जन्म तिथि: 26 मार्च 1907

जन्म स्थान: उत्तर प्रदेश

पिता का नाम : गोविंदप्रसाद वर्मा

माता का नाम : हेमरा की देवी

निधन: 11 सितंबर 1987

आधुनिक युग की मीरा’ कही जाने वाली महादेवी वर्मा का जन्म उत्तर प्रदेश के फ़र्रुख़ाबाद में होली के दिन  26 मार्च 1907 में हुआ था। उनकी आरंभिक शिक्षा उज्जैन में हुई और एम. ए. उन्होंने संस्कृत में प्रयाग विश्वविद्यालय से किया। बचपन से ही चित्रकला, संगीतकला और काव्यकला की ओर उन्मुख महादेवी विद्यार्थी जीवन से ही काव्य प्रतिष्ठा पाने लगी थीं। वह बाद के वर्षों में लंबे समय तक प्रयाग महिला विद्यापीठ की प्राचार्या रहीं। वह इलाहाबाद से प्रकाशित ‘चाँद’ मासिक पत्रिका की संपादिका थीं और प्रयाग में ‘साहित्यकार संसद’ नामक संस्था की स्थापना की थी।  

‘निराला वैशिष्ट्य’ की स्वामिनी महादेवी वर्मा छायावाद की चौथी स्तंभ भी कही जाती हैं। प्रणय एवं वेदनानुभूति, जड़ चेतन का एकात्म्य भाव, सौंदर्यानुभूति, मूल्य चेतना, रहस्यात्मकता उनकी मुख्य काव्य-वस्तु है। वह प्रधानतः गीति कवयित्री हैं जिनके काव्य में परंपरा और मौलिकता का अद्वितीय समन्वय नज़र आता है। शब्द-निरूपण, वर्ण-विन्यास, नाद-सौंदर्य और उक्ति-सौंदर्य-सभी दृष्टियों से वह भाषा पर सहज अधिकार रखती हैं। उन्होंने अपने काव्य में प्रतीकात्मक संकेत-भाषा का प्रयोग किया है जिसमें छायावादी प्रतीकों के साथ ही मौलिक प्रतीकों का भी कुशल प्रयोग हुआ है। उनका वर्ण-परिज्ञान उनके बिंब-विधान की प्रमुख विशेषता है। चाक्षुष, श्रव्य, स्पर्शिक बिंबों में उनकी विशेष रुचि रही है। अप्रस्तुत के माध्यम से प्रस्तुत के साम्य गुणों का चित्रण वह बख़ूबी करती हैं। रूपक, अन्योक्ति, समासोक्ति तथा उपमा उनके प्रिय अलंकार हैं। उनके संबंध में कहा गया है कि छायावाद ने उन्हें जन्म दिया था और उन्होंने छायावाद को जीवन दिया। 

उन्होंने कविताओं के साथ ही रेखाचित्र, संस्मरण, निबंध, डायरी आदि गद्य विधाओं में भी योगदान किया है। ‘नीहार’, ‘रश्मि’, ‘नीरजा’, ‘सांध्य गीत’, ‘यामा’, ‘दीपशिखा’, ‘साधिनी’, ‘प्रथम आयाम’, ‘सप्तपर्णा’, ‘अग्निरेखा’ उनके काव्य-संग्रह हैं। रेखाचित्रों का संकलन ‘अतीत के चलचित्र’ और ‘स्मृति की रेखाएँ’ में किया गया है। ‘शृंखला की कड़ियाँ’, ‘विवेचनात्मक गद्य’, ‘साहित्यकार की आस्था तथा अन्य निबंध’, ‘संकल्पिता’, ‘हिमालय’, ‘क्षणदा’ उनके निबंधों का संकलन है। 

वह साहित्य अकादेमी की सदस्यता प्राप्त करने वाली पहली लेखिका थीं। भारत सरकार ने उन्हें पद्म भूषण और पद्म विभूषण पुरस्कारों से सम्मानित किया। उन्हें यामा के लिए ज्ञानपीठ पुरस्कार से सम्मानित किया गया। भारत सरकार ने उनके सम्मान में जयशंकर प्रसाद के साथ युगल डाक टिकट भी जारी किया।  

सुमित्रानंदन पंत, जयशंकर प्रसाद, सूर्यकांत त्रिपाठी और महादेवी वर्मा हिन्दी साहित्य के छायावादी युग के चार प्रमुख स्तंभ माने जाते हैं।

आधुनिक हिंदी की सबसे शक्तिशाली कवियों में से एक होने के कारण उन्हें आधुनिक मीरा के नाम से भी जाना जाता है। कवि निराला ने उन्हें "हिंदी के विशाल मंदिर की सरस्वती" भी कहा है।

उन्होंने खड़ी बोली हिंदी कविता में एक नरम शब्दावली विकसित की जो आज तक केवल व्रज भाषा में ही संभव मानी जाती है। उसके लिए उन्होंने अपने समय के अनुकूल संस्कृत और बांग्ला के कोमल शब्दों को चुनकर उन्हें हिंदी का रूप दिया। संगीत के पारखी होने के कारण उनके गीतों का मधुर सौन्दर्य और उनके काव्य-वाक्यों की व्यंजन शैली अन्यत्र दुर्लभ है। उन्होंने अध्यापन से अपना करियर शुरू किया और अंत तक वे प्रयाग महिला विद्यापीठ की प्रधानाध्यापिका बनीं। उनका बाल विवाह हुआ था लेकिन उन्होंने अपना जीवन कुंवारे के रूप में बिताया। प्रख्यात कवयित्री और गद्य लेखिका महादेवी वर्मा साहित्य और संगीत की विदुषी होने के साथ-साथ कुशल चित्रकार और सृजनात्मक अनुवादक भी थीं।

उन्होंने अपने जीवन की शुरुआत एक शिक्षिका के रूप में की और अंत तक प्रयाग महिला विद्यापीठ की प्रधानाचार्य बनीं। बाल विवाह किया लेकिन ब्रह्मचारी जीवन व्यतीत किया। उन्होंने गद्य में भी लिखा। वे संगीत और चित्रकला में भी निपुण थे। उन्होंने नौहार, रश्मी, नीरजा, संध्या गीत, दीपशिखा, यम, सप्तपूर्णा, अतीत के चलचित्र केकम स्मृति की रेखा, स्मृति, दृष्टि बोध, नीलांबर, आत्मिका, विवेचनात्मक गद्य, खंड जैसी पुस्तकें लिखी हैं। नैनीताल से 25 किमी. उन्होंने दूर रामगढ़ के उमागढ़ में एक बंगला बनवाया, जिसे आज महादेवी साहित्य संगमालय के नाम से जाना जाता है। वहीं रहते हुए उन्होंने महिला जागरूकता, महिला शिक्षा और नशामुक्ति के लिए काम किया। हिंदी साहित्य में अद्वितीय योगदान के बाद 1987 में महादेवी वर्मा का इलाहाबाद में निधन हो गया।

गांधी का उन पर बहुत प्रभाव था। यह गांधी ही थे जिन्होंने उन्हें महिला शिक्षा के लिए काम करने के लिए प्रेरित किया। गांधी को केवल हिंदी में बोलते देख महादेवी ने पूछा क्यों, बापू ने कहा कि केवल हिंदी भाषा ही भारत की आत्मा को आसानी से व्यक्त कर सकती है। तभी से महादेवी ने हिंदी को अपने जीवन का आधार बनाया।

महादेवी वर्मा की प्रमुख रचनाएं

महादेवी वर्मा के आठ कविता संग्रह है जिनमे निहार 1930 में, रश्मि 1932 में, सांध्यगीत 1936 में, दीपशिखा 1942 में सप्तपर्णा को अनूदित है 1959 में प्रथम आयाम 1974 मेंं अग्निरेखा 1990 में प्रकाशित हुए।

देवी वर्मा जी के 10 से ज्यादा काव्य संकलन प्रकाशित हुए जिनमें से निम्न है। आत्मिका, निरन्तरा, परिक्रमा, सन्धिनी 1965 में यामा 1936 में गीतपर्व, दीपगीत, स्मारिका और हिमालय उल्लेखनीय है।

महादेवी वर्मा के प्रमुख रेखा चित्रों में अतीत के चलचित्र 1941 में और स्मृति की रेखाएं 1943 में श्रृंखला की कड़ियां और मेरा परिवार उल्लेखनीय है।

महादेवी वर्मा ने 1956 में पद का साथी और 1972 में मेरा परिवार स्मृति चित्रण 1973 में और संस्मरण 1983 में उल्लेखनीय संस्मरण लिखे।

महादेवी वर्मा के प्रमुख निबंध संग्रह में श्रृंखला की कड़ियां 1942 में प्रकाशित हुई और विवेचनात्मक गद 1942 साहित्यकार की आस्था और अन्य निबंध 1962 संकल्प ता 1969 और भारतीय संस्कृति के स्वर उल्लेखनीय है। क्षणदा महादेवी वर्मा का एकमात्र ललित निबंध ग्रंथ है।  प्रमुख कहानी संग्रह में गिल्लू प्रमुख है। संभाषण नामक भाषण संग्रह 1974 में प्रकाशित हुआ।

प्रमुख कविता संग्रह में ठाकुरजी भोले हैं और आज खरीदेंगे हम ज्वाला प्रमुख है।

महादेवी वर्मा की कविताएं –

• निहार (1930)
• रश्मी (1932)
• नीरजा (1933)
• संध्यागीत (1935)
• प्रथम आयाम (1949)
• सप्तपर्ण (1959)
• दीपशिक्षा (1942)
• अग्नि रेखा (1988)

महादेवी वर्मा की कहानियाँ
 

• अतीत के चलचित्र
• पथ के साथी
• मेरा परिवार
• संस्मरण
• संभाषण
• स्मृति के रेहाये
• विवेचमानक गद्य
• स्कंध
• हिमालय

महादेवी वर्मा को मिली प्रमुख पुरस्कार और सम्मान

• महादेवी जी को 1934 में नीरजा के लिए सक्सेरिया पुरस्कार दिया गया।

• 1942 में स्मृति की रेखाएं के लिए द्विवेदी पदक दिया गया।

• महादेवी वर्मा को 1943 में मंगलाप्रसाद पारितोषिक भारत भारती के लिए मिला।
• 
  
• महादेवी वर्मा को 1952 में उत्तर प्रदेश विधान परिषद के लिए मनोनीत भी किया गया।
• 
  
• 1956 में भारत सरकार ने साहित्य की सेवा के लिए इन्हें पद्म भूषण भी दिया।

• 1982 में यामा के लिए महादेवी वर्मा को ज्ञानपीठ पुरस्कार दिया गया।

• महादेवी वर्मा को मरणोपरांत 1988 में पद्म विभूषण पुरस्कार दिया गया।
• 
  
• महादेवी वर्मा को 1969 में विक्रम विश्वविद्यालय, 
• 1977 में कुमाऊं विश्वविद्यालय, नैनीताल, 
• 1980 में दिल्ली विश्वविद्यालय तथा
•  1984 में बनारस हिंदू विश्वविद्यालय, वाराणसी ने इनको डी.लिट (डॉक्टर ऑफ लेटर्स) की उपाधि दी।

1979: साहित्य अकादमी फेलोशिप।

28 अप्रैल 2018: महादेवी वर्मा को भारत के गूगल डूडल पर चित्रित किया गया

महादेवी वर्मा के बारे में रोचक तथ्य

• इनका बाल विवाह किया गया लेकिन इन्होंने अपना जीवन अविवाहित की तरह ही गुजारा।
• 
  
• महादेवी वर्मा की रुचि, साहित्य के साथ साथ संगीत में भी थी। चित्रकारिता में भी इन्होंने अपना हाथ आजमाया।
• 
  
• महादेवी वर्मा का पशु प्रेम किसी से छुपा नहीं है वह गाय को अत्यधिक प्रेम करती थी।
• 
  
• महादेवी वर्मा के पिताजी मांसाहारी थे और उनकी माताजी शुद्ध शाकाहारी थी।
• 
  
• महादेवी वर्मा कक्षा आठवीं में पूरी प्रांत में प्रथम स्थान पर रही।
• 
  
• महादेवी वर्मा इलाहाबाद महिला विद्यापीठ की कुलपति और प्रधानाचार्य भी रही।
• 
  
• यह भारतीय साहित्य अकादमी की सदस्यता ग्रहण करने वाली पहली महिला थी जिन्होंने 1971 में सदस्यता ग्रहण की।

"मेरी आहे सोती है ऑटो की सौतो में, मेरा सर्वस्व छुपा है इन दीवानी चौतो में" -

महादेवी वर्मा की मृत्यु 11 सितंबर 1987 को इलाहाबाद (प्रयागराज), उत्तर प्रदेश में हुई थी। मृत्यु के समय उनकी उम्र 80 वर्ष थी। उन्होंने अपने जीवन में गुलाम भारत व आजाद भारत दोनों को देखा था।

वह छायावादी आंदोलन की एक महान कवयित्री थी जिन्होंने अनेकों विषयों पर कहानियां, कविताएं, उपन्यास आदि लिखे।

કલ્પના ચાવલા

 અંતરિક્ષમા જનાર  પહેલી ભારતીય મહિલા કલ્પના ચાવલા  હતી. 

કલ્પના ચાવલાએ અવકાશની દુનિયામા માત્ર સિદ્ધિઓ જ નહી પણ તમામ વિદ્યાર્થીઓને પોતાના સપના જીવવાનુ શીખવ્યુ હતુ. 

તેણે દીકરીઓને આકાશ માં ઉડવાની પ્રેરણા આપી.

કલ્પના ચાવલાનો જન્મ ૧૭ માર્ચ ૧૯૬૨ ના રોજ કરનાલમા બનારસી લાલ ચાવલાના ઘરે થયો હતો. તે ચાર ભાઈ-બહેનોમા સૌથી નાની હતી. ઘરના દરેક તેને પ્રેમથી મોન્ટુ કહેતા હતા. પ્રારંભિક અભ્યાસ કરનાલના ટાગોર બાલ નિકેતનમા કર્યો હતો. જ્યારે તે ૮ મા ધોરણમા પહોંચી ત્યારે તેણે તેના પિતા પાસે એન્જિનિયર બનવાની ઇચ્છા વ્યક્ત કરી.

કલ્પનાના પિતા તેને ડોક્ટર અથવા શિક્ષક બનાવવા માંગતા હતા. સગાઓનુ કહેવુ છે કે નાનપણથી જ કલ્પનાને અવકાશ અને ખગોળશાસ્ત્રીય પરિવર્તનમા રસ હતો. તેણી હંમેશા તેના પિતાને પૂછતી હતી કે આકાશમા કેવી રીતે અવકાશયાત્રીઓ ઉડે છે. હુ પણ ઉડી શકુ? તેના પિતા હસતા હસતા આ મામલાને ટાળતા હતા.

ત્યારબાદ કલ્પના ૧૯૮૨ મા તેના સપના સાકાર કરવા માટે ખગોળશાસ્ત્રનો અભ્યાસ કરવા અમેરિકા ગઈ હતી. પછી ૧૯૮૮ મા તે નાસા સંશોધન સાથે સંકળાય હતી. જે પછી ૧૯૯૫ મા નાસાએ અવકાશયાત્રા માટે કલ્પના ચાવલાની પસંદગી કરી હતી. તેણે એસટીએસ ૮૭ કોલમ્બિયા શટલ સાથે અવકાશમા પ્રથમ ફ્લાઇટથી સમ્પન કરી હતી. તેનો સમયગાળો ૧૯ નવેમ્બર ૧૯૯૭ થી ૫ ડિસેમ્બર ૧૯૯૭ સુધીનો હતો.

અવકાશમા તેમની પ્રથમ સફર દરમિયાન તેમણે અવકાશમા ૩૭૨ કલાકનો સમય વિતાવ્યો અને પૃથ્વીની ૨૫૨ પરિક્રમા પૂર્ણ કરી. કલ્પના આ સફળ મિશન પછી કોલમ્બિયા શટલ ૨૦૦૩ સાથે અવકાશની બીજી ફ્લાઇટમા સવાર થઈ. કલ્પનાની બીજી અને છેલ્લી ફ્લાઇટ ૧૬ જાન્યુઆરી ૨૦૦૩ ના રોજ સ્પેસ શટલ કોલમ્બિયાથી શરૂ થઈ હતી.

તે એક ૧૬ દિવસીય અવકાશ મિશન હતુ જે સંપૂર્ણ રીતે વિજ્ઞાન અને સંશોધન પર આધારિત હતુ. ૧ ફેબ્રુઆરી ૨૦૦૩ ના રોજ પૃથ્વી પર પાછા ફરવા માટે આ વાહન પૃથ્વીની કક્ષામા પ્રવેશતા જ હવામા વેરવિખેર થઈને તૂટી ગયુ હતુ. ૨૦૦૩ મા કલ્પનાની સાથે અન્ય ૬ અવકાશયાત્રીઓ પણ આ ઘટનામા માર્યા ગયા હતા..

અવકાશયાત્રાની દરેક ક્ષણ મોતના સાયામાં સ્પેસ વોક કરતી રહી કલ્પના ચાવલા અને તેના 6 સાથીઓ તેઓને એ જાણવાની છૂટ પણ નહોતી મળી કે તેઓ સલામત પૃથ્વી પર આવી શકશે નહી. તેમણે જીવન સાથે તેમનુ મિશન ચાલુ રાખ્યુ હતુ. તે ક્ષણે ક્ષણની માહિતી નાસામા મોકલતો રહ્યા પરંતુ બદલામા નાસાએ તેને એ પણ જાણ ન થવા દીધી કે તે પૃથ્વી કાયમ માટે છોડી દેશે.

તે સમયે સવાલ હતો કે નાસાએ આ કેમ કર્યું? શા માટે તેણે અવકાશયાત્રીઓ અને તેના પરિવાર પાસેથી માહિતી છુપાવી હતી. પરંતુ નાસાની વૈજ્ઞાનિક ટીમ ઇચ્છતી નહોતી કે મિશન પરના અવકાશયાત્રીઓ તેમના જીવનની અંતિમ ક્ષણો ઘુટી ઘુટીને જીવે. તેમણે તેમના વિષે સારુ એ વિચાર્યું કે ઘટનાનો શિકાર થતા પહેલા તે એકદમ મસ્ત રહે. નક્કી જ હતુ કે મોત આવવાની છે. પિતા કહે છે કે કલ્પના ક્યારેય આળસુ નહોતી. તે નિષ્ફળતાથી ડરતી ન હતી. તે જે લક્ષ નક્કી કરે તેને પૂર્ણ કરીને જ રહેતી હતી.. આજે કલ્પના કદાચ આપણી વચ્ચે ન હોય પરંતુ તે આપણા બધા માટે એક શ્રેષ્ઠ ઉદાહરણ છે

૧ ફેબ્રુઆરી 2003 ના રોજ કોલંબિયા સ્પેસ શટલના ભંગાણ સાથે કલ્પનાની ઉડાન થંભી ગઈ હતી. તે હજી પણ વિશ્વ માટે એક ઉદાહરણ છે. તેમની વાત સાચી થઈ જેમા તેમણે કહ્યુ હતુ કે હુ ફક્ત અંતરીક્ષ માટે જ બની છુ.

કિરણ બેદી

 કિરણ બેદી

પ્રથમ મહિલા IPS ઓફિસર

જન્મતારીખ: 9 જુન 1949

જન્મસ્થળ: અમૃતસર, પંજાબ

પિતાનું નામ: પ્રકાશલાલ પેશાવરિયા

માતાનું નામ: પ્રેમલતા

કિરણ બેદીનો જન્મ 9 જૂન, 1 9 4 9માં અમૃતસરમાં થયો હતો, તે એક સારી રીતે ચાલતી પંજાબી બિઝનેસ પરિવારમાં હતો. તે પ્રકાશ લાલ પેશાવરિયા અને પ્રેમ લતા (ની જનક અરોરા) ના બીજા સંતાન છે. [5] તેની ત્રણ બહેનો છે: શશી, રીટા અને અનુ. [6] તેમના મહાન-મહાન દાદા લાલા હરગોબિંદે પેશાવરથી અમૃતસર ગયા હતા, જ્યાં તેમણે એક વ્યવસાય સ્થાપ્યો હતો. કિરણ બેદીનો ઉછેર ખૂબ ધાર્મિક ન હતો, પરંતુ તે બંને હિન્દુ અને શીખ પરંપરાઓ (તેમના દાદી એક શીખ હતા) માં લાવવામાં આવી હતી. [7] પ્રકાશ લાલ પરિવારના ટેક્સટાઇલ વ્યવસાયમાં મદદ કરે છે, અને ટેનિસ પણ રમે છે. કિરણ બેદીના દાદા મુનીલાલે પરિવારના કારોબારીનું નિયંત્રણ કર્યું અને તેના પિતાને ભથ્થું આપ્યું. તેમણે આ ભથ્થું કાપી જ્યારે કિરણ બેદીની મોટી બહેન શશી સેક્રેડ હાર્ટ કોન્વેન્ટ સ્કૂલ, અમૃતસરમાં પ્રવેશી હતી. તેમ છતાં શાળા તેમના ઘરથી 16 કિ.મી દૂર હતી, શશીના માતાપિતાએ માન્યું હતું કે તે અન્ય શાળાઓ કરતાં વધુ સારી શિક્ષણ ઓફર કરે છે. મુનિલાલે પોતાના પૌત્રને ખ્રિસ્તી શાળામાં શિક્ષિત કર્યા હોવાનો વિરોધ કર્યો હતો. જો કે, પ્રકાશ લાલએ નાણાકીય સ્વતંત્રતાને જાહેર કરી, અને તે જ સ્કૂલમાં કીરન સહિતની તેમની બધી પુત્રીઓની ભરતી કરી. [8] કિરણ બેદીએ ઔપચારિક અભ્યાસ શરૂ કર્યો 1954 માં, અમૃતસરના સેક્રેડ હાર્ટ કોનવેન્ટ સ્કૂલ ખાતે. તેમણે અન્ય અભ્યાસેતર પ્રવૃત્તિઓ વચ્ચે નેશનલ કેડેટ કોર (એન.સી.સી.) માં ભાગ લીધો હતો. તે સમયે, સેક્રેડ હાર્ટ વિજ્ઞાન ઓફર નહોતો કર્યો; તેના બદલે, તેની પાસે "ઘરગથ્થુ" નામનું વિષય હતું, જેનો હેતુ કન્યાઓને સારા ગૃહિણીઓમાં માવજત કરવાનો હતો. જ્યારે તેણી 9 વર્ષની હતી ત્યારે, કિરણ બેદીએ કેમ્બ્રિજ કોલેજ, એક ખાનગી સંસ્થામાં પ્રવેશ કર્યો, જેણે વિજ્ઞાન શિક્ષણની ઓફર કરી હતી અને મેટ્રિક પરીક્ષા માટે તેણીને તૈયાર કરી હતી. સેક્રેડ હાર્ટ ખાતેના તેમના ભૂતપૂર્વ શાળાના સાથીઓએ 9 મી સદીને સાફ કરીને, તેણીએ વર્ગ 10 (મેટ્રિક્યુલેશન) પરીક્ષાને મંજૂરી આપી. [9] અમદાવાદમાં સરકારી કોલેજ ઓફ વુમન ખાતેથી કિરણ બેદીએ 1968 માં સ્નાતક થયા, બી.એ. (ઓનર્સ) માં અંગ્રેજીમાં. તે જ વર્ષે, તેમણે એન.સી.સી. કેડેટ અધિકારી એવોર્ડ જીત્યો. 1970 માં, તેમણે પંજાબ યુનિવર્સિટી, ચંદીગઢમાંથી રાજકીય વિજ્ઞાનમાં માસ્ટર ડિગ્રી મેળવી. [10] 1970 થી 1 9 72 સુધી, કિરણ બેદીએ અમૃતસરમાં ખાલસા કોલેજ ફોર વુમન ખાતે લેક્ચરર તરીકે શીખવ્યું. તેમણે રાજકીય વિજ્ઞાન સંબંધિત અભ્યાસક્રમો શીખવવામાં. પાછળથી, ભારતીય પોલીસ સેવામાં તેમની કારકિર્દી દરમિયાન, તેમણે 1 9 88 માં દિલ્હી યુનિવર્સિટીમાં કાયદો અને એક પીએચ.ડી. 1993 માં આઇઆઇટી દિલ્હીના સામાજિક વિજ્ઞાન વિભાગ દ્વારા હતો

તેમના પિતા દ્વારા પ્રેરણા, કિરણ બેદી નવ વર્ષની ઉંમરે ટેનિસ રમવાનું શરૂ કર્યું. એક ટીનએજ ટેનિસ ખેલાડી તરીકે, તેણીએ તેના વાળને ટૂંકાવી દીધા હતા કારણ કે તેઓએ તેની રમત સાથે દખલ કરી હતી. [11] 1964 માં, તેણીએ દિલ્હી જિમખાના ખાતે રાષ્ટ્રીય જુનિયર લોન ટેનિસ ચેમ્પિયનશિપમાં ભાગ લઈ, અમૃતસરની બહાર તેની પ્રથમ ટુર્નામેન્ટ રમી હતી. તેણી પ્રારંભિક તબક્કામાં હારી ગઈ, પરંતુ 1 9 66 માં બે વર્ષ બાદ ટ્રોફી જીતી. [12] રાષ્ટ્રીય ચેમ્પિયન તરીકે, તે વિમ્બલ્ડન જુનિયર ચૅમ્પિયનશિપમાં પ્રવેશ મેળવવા માટે યોગ્ય હતી, પરંતુ ભારતીય વહીવટ દ્વારા તેને નામાંકન મળ્યું ન હતું

એક યુવાન સ્ત્રી તરીકે, કિરણ બેદીએ અમૃતસરમાં સર્વિસ ક્લબની હાજરી આપી હતી, જ્યાં સિનિયર સરકારી કર્મચારીઓ સાથેની ક્રિયાપ્રતિક્રિયાએ તેમને જાહેર સેવાની કારકિર્દી અપનાવવા પ્રેરણા આપી હતી. 16 જુલાઇ 1 9 72 ના રોજ, કિરણ બેદીએ મસૂરીના વહીવટીતંત્રના રાષ્ટ્રીય એકેડમીમાં તેણીની પોલીસ તાલીમ શરૂ કરી. તે 80 માણસોના બેચમાં એકમાત્ર મહિલા હતી, અને તે પ્રથમ મહિલા આઈ.પી.એસ. અધિકારી બન્યા હતા. 6 માસના ફાઉન્ડેશનના અભ્યાસક્રમ પછી, તેણીને રાજસ્થાનના માઉન્ટ આબુ ખાતે 9 મહિનાની તાલીમની તાલીમ અને 1 9 74 માં પંજાબ પોલીસની વધુ તાલીમ આપી હતી. ડ્રોના આધારે, તેને કેન્દ્રના પ્રદેશ કેડર (હવે એજીએમયુટી અથવા અરુણાચલ પ્રદેશ-ગોવા-મિઝોરમ-કેન્દ્રશાસિત પ્રદેશો કેડર).

કિરણ બેદીની પ્રથમ પોસ્ટ 1975 માં દિલ્હીના ચાણક્યપુરી પેટાવિભાગમાં હતી. તે જ વર્ષે, 1975 માં પ્રજાસત્તાક દિન પરેડ ખાતે દિલ્હી પોલીસના તમામ પુરુષોની ટુકડીની આગેવાની કરનાર તે પ્રથમ મહિલા બન્યા. [5] તેમની પુત્રી સુકુત્ર (પાછળથી સાઇના) નો જન્મ સપ્ટેમ્બર 1 9 75 માં થયો હતો

કિરણ બેદી અને તેમના સાથીદારો દ્વારા સ્થાપવામાં આવેલા નવજોયોટી દિલ્હી પોલીસ ફાઉન્ડેશનનું નામ બદલીને નવજોયોટી ઇન્ડિયા ફાઉન્ડેશન રાખવામાં આવ્યું હતું. તેની સ્થાપનાથી, ફાઉન્ડેશનને સ્થાનિક સમુદાયો તરફથી મજબૂત સમર્થન મળ્યું છે, સાથે સાથે કેટલાક ભારતીય અને વિદેશી સખાવતી ટ્રસ્ટો અને સરકારી સંસ્થાઓ. આગામી 25 વર્ષોમાં, તે આશરે 20,000 ડ્રગ અને આલ્કોહોલના વ્યસનીઓને નિવાસી સારવાર પ્રદાન કરે છે. તે પણ શેરી બાળકો અને ઝૂંપડપટ્ટીમાં બાળકોની શિક્ષણ જેવા ગુનો નિવારણ કાર્યક્રમો શરૂ કર્યો. તેણે સમાજના નબળા વિભાગો માટે 200 સિંગલ-શિક્ષક શાળાઓ, વ્યાવસાયિક તાલીમ કેન્દ્રો, આરોગ્ય સંભાળ સુવિધાઓ અને પરામર્શ કેન્દ્રોની સ્થાપના કરી હતી. 2010 માં, આઇજીએનએ સાથે સંકળાયેલ નવજોયોટી કોમ્યુનિટી કોલેજની સ્થાપના કરી. [33]

કિરણ બેદીએ 1994 માં ઇન્ડિયા વિઝન ફાઉન્ડેશન (આઈવીએફ) ની સ્થાપના કરી હતી. આઇ.વી.એફ. પોલીસ સુધારણા, જેલ સુધારણા, મહિલા સશક્તિકરણ અને ગ્રામ્ય અને સામુદાયિક વિકાસના ક્ષેત્રોમાં કામ કરે છે. [59] પોલીસ સુધારણા વિસ્તારમાં, કિરણ બેદીએ વધુ તાલીમ પર ભાર મૂક્યો હતો, જ્યારે તાલીમાર્થીઓની હઝિંગનો વિરોધ કર્યો હતો. તેમણે વારંવાર પરિવહનનો વિરોધ કર્યો હતો અને જણાવ્યું હતું કે આ ગરીબ કેડર મેનેજમેન્ટ તરફ દોરી જાય છે. તેમણે પોલીસ વહીવટીતંત્રના નવા સ્તરે સર્જન કરવાની દરખાસ્ત પણ કરી હતી, જે રાજકારણીઓ અને અમલદારોના રૅન્ક-એન્ડ-ફાઇલ અધિકારીઓની સુરક્ષા કરશે. મહિલા અધિકારો વિસ્તારમાં, તેણીએ સ્ત્રીઓ માટે યોગ્ય શૈક્ષણિક તકો અને મિલકતની માલિકી (સહ-માલિકી સહિત) ની તરફેણ કરી છે. તેમણે ગ્રામ્ય મહિલાઓની ઝડપી સશક્તિકરણ પર ભાર મૂક્યો છે. [15]

તે એક સામાજિક ટીકાકાર અને ટ્રેનર છે અને વારંવાર શિક્ષણ, ઘરેલું હિંસા અને અન્ય જેવા વિવિધ સામાજિક મુદ્દાઓ પર બોલે છે. 2008-11 દરમિયાન, કિરણ બેદીએ સ્ટાર પ્લસ પર રિયાલિટી ટીવી શો 'આપ કી કચેરી' નું આયોજન કર્યું હતું. આ અદાલતમાં દર્શાવ્યું છે કે, કિરણ બેદીએ સિમ્યુલેટેડ કોર્ટરૂમમાં રોજિંદા તકરારનો ઉકેલ લાવ્યો હતો. [60] 2008 માં, તેમણે લોકોની ફરિયાદોને સ્થાનિક પોલીસ દ્વારા સ્વીકારવામાં ન આવે તે માટે http://www.saferindia.com/kiranbedi/ ની વેબસાઇટ શરૂ કરી. [61] 2010 માં, તે ટેડક્સ દ્વારા વોશિંગ્ટનમાં સ્પીકર તરીકે આમંત્રિત કરવામાં આવી હતી.

અરવિંદ કેજરીવાલની આગેવાની હેઠળના એક જૂથ 2012 માં આમ આદમી પાર્ટી (એએપી) ની રચના કર્યા બાદ કિરણ બેદી આઇએસીમાંથી વિભાજીત થયા હતા. [75] દિલ્હીમાં અલ્પજીવી લઘુમતી સરકાર રચવા માટે 'આપ'એ કેજરીવાલ સાથે મુખ્યમંત્રી (મુખ્યમંત્રી) તરીકે કામ કર્યું હતું. 2014 ની ભારતીય સામાન્ય ચૂંટણી દરમિયાન, કિરણ બેદીએ ભારતીય જનતા પાર્ટી (ભાજપ) ના વડા પ્રધાનપદના ઉમેદવાર નરેન્દ્ર મોદીને જાહેરમાં ટેકો આપ્યો હતો. [76] કેજરીવાલ, બીજી બાજુ, મોદી સામે ચૂંટણી લડ્યો મોદી જીત્યાં અને ભારતના વડા પ્રધાન બન્યા પછી, કિરણ બેદીએ જણાવ્યું કે તેઓ દિલ્હીમાં ભાજપના મુખ્ય પ્રધાનપદ માટે તૈયાર છે, જો તેમને આવા ઓફર કરવામાં આવી છે. [77] મોદીની ચૂંટણીના આઠ મહિના પછી, તેઓ 2015 માં ભાજપમાં જોડાયા હતા. તેઓ 2015 ની દિલ્હી વિધાનસભાની ચૂંટણી માટે ભાજપના મુખ્યમંત્રી (મુખ્યમંત્રી) ઉમેદવાર હતા, જેમાં અરવિંદ કેજરીવાલ 'આપ'ના મુખ્ય પ્રધાનપદના ઉમેદવાર હતા. [78] તેમણે કૃષ્ણા નગર મતવિસ્તારમાંથી 2277 ના મતોથી 'આપ' ઉમેદવાર એસ.કે.બાગાને ચૂંટણીમાં હારી ગઇ હતી અને 'આપ' એક વર્ષ પછી સંપૂર્ણ બહુમતીથી સત્તામાં આવી હતી.

22 મી મે, 2016 ના રોજ, કિરણ બેદીને પૌડુચેરીના લેફ્ટનન્ટ ગવર્નર તરીકે નિયુક્ત કરવામાં આવ્યા હતા

પુરસ્કાર અને એવોર્ડ

2004: United Nations Medal

1994: Ramon Magsaysay Award

1979: President's Police Medal,

ડો. કિરણ બેદી એમના માનવીય તેમજ નિડર દ્રષ્ટિકોણના કારણે પોલિસ કાર્યપ્રણાલી તથા જેલ સુધારણા માટેના અતિ આધુનિક આયામો સર કરવામાં મહત્વનું યોગદાન કરી શક્યા છે. નિસ્વાર્થ કર્તવ્યપરાયણતા માટે એમને શૌર્ય પુરસ્કાર મળવા ઉપરાંત એમનાં અનેક કાર્યોને આખા જગતમાં માન્યતા મળી છે, જેના ફળસ્વરૂપે 1994મા એશિયા ખંડના નોબેલ પુરસ્કાર તરીકે ઓળખાતો રમન મેગસેસે પુરસ્કાર વડે એમને નવાજવામાં આવ્યા. એમને આંતરરાષ્ટ્રીયક્ષેત્રે જર્મન ફાઉન્ડેશનનો જોસેફ બ્યૂજ પુરસ્કાર, નોર્વેના સંગઠન ઇન્ટરનેશનલ ઓર્ગેનાઇઝેશન ઓફ ગુડ ટેમ્પલર્સ તરફથી ડ્રગ પ્રિવેન્શન એન્ડ કંટ્રોલ માટે આપવામાં આવતો એશિયા રિજ્યન એવોર્ડ, જૂન ૨૦૦૧માં પ્રાપ્ત અમેરિકી મોરીસન-ટોમ નિટકોક પુરસ્કાર તથા ઇટાલીનો ‘વુમન ઓફ ધ યર ૨૦૦૨’ પુરસ્કાર એનાયત કરવામાં આવ્યા છે.

એમના દ્વારા બે સ્વંયસેવા કરતી સંસ્થાઓની સ્થાપના કરવામાં આવી હતી, આ સંસ્થાઓ છે- ૧૯૮૮ના વર્ષમાં સ્થાપિત નવ જ્યોતિ તેમ જ ૧૯૯૪ના વર્ષમાં સ્થાપિત ઇંડિયા વિઝન ફાઉન્ડેશન. આ સંસ્થાઓ દરરોજ હજારો ગરીબ તેમ જ અસહાય બાળકો સુધી પંહોચી એમને પ્રાથમિક શિક્ષણ તથા સ્ત્રીઓને પ્રોઢ શિક્ષણ ઉપલબ્ધ કરાવે છે. ‘નવ જ્યોતિ સંસ્થા’ નશામુક્તિ માટેની સારવાર કરવા સાથે સાથે શહેરી વિસ્તારમાં આવેલી ઝુંપડપટ્ટીઓમાં, ગ્રામીણ ક્ષેત્રોમાં તેમ જ જેલની અંદર મહિલાઓને વ્યવસાયિક પ્રશિક્ષણ અને માર્ગદર્શન ઉપલબ્ધ કરાવે છે. ડો. કિરણ બેદીતથા એમની સંસ્થાઓને આજે આંતરરાષ્ટ્રીય ક્ષેત્રે ઓળખ તેમ જ સ્વીકૃતી પ્રાપ્ત થઇ છે. માદક દ્રવ્યો વડે કરવામાં આવતા નશાને રોકવા માટે સંયુક્ત રાષ્ટ્ર દ્વારા એનાયત કરાયેલ ‘સર્જ સાટિરોફ મેમોરિયલ એવોર્ડ’ એનું તાજેતરમાં મળેલું પ્રમાણ છે.

તેઓ એશિયાઇ ટેનિસ રમતના ચેમ્પિયન રહી ચૂક્યા છે. એમણે કાયદાશાસ્ત્રમાં સનદ મેળવ્યા પછી સાથે સાથે ‘ડ્રગ એબ્યુઝ એન્ડ ડોમેસ્ટિક વાયોલન્સ’ વિષય પર ડોક્ટરેટની ઉપાધિ પણ પ્રાપ્ત કરી. એમણે ‘ઇટ્સ ઓલ્વેઝ પોસિબલ’ તથા બે આત્મકથાઓ ‘આઇ ડેર’ તેમ જ ‘કાઇન્ડલી બેટન’ નામનાણ્ પુસ્તકો પણ લખ્યાં છે. આ ઉપરાંત વાસ્તવિક જીવન પર આધારીત વૃતાંતોનું સંકલન ‘વોટ વેન્ટ રોન્ગ’ નામથી કર્યું છે. આ પુસ્તકનું હિન્દી ભાષામાં રૂપાંતર ‘गलती किसकी’ નામથી સંકલિત કરવામાં આવેલ છે. આ સંકલનો, દૈનિક સમાચાર પત્ર ‘ધ ટાઇમ્સ ઓફ ઇંડિયા’ તેમ જ ‘નવભારત ટાઇમ્સ’માં ડો. કિરણ કિરણ બેદીના વ્યક્તિગત અનુભવો પર આધારિત પાક્ષિક કોલમો સાથે સબંધિત છે.

કિરણ બેદીએ અત્યાર સુધી નિભાવેલ વિવિધ હોદ્દાઓ.

• દિલ્હી ટ્રાફિક પોલિસ ચીફ
• નાર્કોટિક્સ કંટ્રોલ બ્યૂરો
• ડેપ્યુટી જનરલ ઓફ પોલિસ, મિઝોરમ
• ઇન્સપેક્ટર જનરલ ઓફ પ્રિઝન, તિહાર
• સ્પેશ્યલ સેક્રેટરી ટુ લેફ્ટેનન્ટ ગવર્નર, દિલ્હી
• ઇન્સપેક્ટર જનરલ ઓફ પોલિસ, ચંદીગઢ
• જોઇન્ટ કમિશનર ઓફ પોલિસ ટ્રેનીંગ
• સ્પેશ્યલ કમિશનર ઓફ પોલિસ ઇન્ટેલિજન્સ
• યુ. એન. સિવિલિયન પોલિસ એડવાઇઝર
• મહાનિર્દેશક, હોમ ગાર્ડ અને નાગરિક સુરક્ષા
• મહાનિર્દેશક, પોલિસ અનુસંધાન તથા વિકાસ બ્યૂરો

દિવાળીબેન ભીલ

 દિવાળીબેન ભીલ

ગુજરાતી લોકગીત ગાયિકા

જન્મતારીખ: 2 જૂન 1943

જન્મસ્થળ: દલખાણીયા, ધારી, અમરેલી

પિતાનું નામ: પુંજાભાઇ લાઠીયા

માતાનું નામ: મોંઘીબેન

અવશાન:  19 મે 2016 (જુનાગઢ)

ગાયકીની દુનિયામાં નામ કમાવા કે ટકી રહેવા માટે ગાયકો રિયાઝથી લઈને નિતનવું શીખતાં રહેતાં હોય છે. આમ છતાં ધાર્યું નિશાન પાર પડશે જ એની કોઈ ગેરંટી હોતી નથી. 

સાભાર: દિવ્ય ભાસ્કર

દિવાળીબેન ભીલ એ ગુજરાતની કોયલ તરીકે જાણીતા લોકગાયિકા અને પાર્શ્વગાયિકા હતા. તેમણે લોકગીતો, ભજન, લગ્ન ગીતો અને ફિલ્મી ગીતો ગાયા છે.

દિવાળીબેન ભીલ જન્મ અમરેલી જિલ્લાના ધારી તાલુકાના દલખાણીયા ગામમાં થયો હતો.

 તેમની મૂળ અટક લાઠીયા હતી. 

માતાથી પ્રેરિત થઈને તેમણે નાની ઉંમરે જ પરંપરાગત ગરબા ગીતો ગાવાનું શરૂ કર્યું હતું. 

નવ વરસની ઉંમરે પિતાને જુનાગઢ રેલ્વેમાં નોકરી મળવાથી એમની સાથે જુનાગઢ આવ્યા. 

નવ વર્ષની ઉંમરે રાજકોટમાં તેમના લગ્ન થયા હતા, પરંતુ મતભેદોને કારણે એમનું લગ્ન-જીવન ફક્ત બે દિવસ ટક્યું હતું. તેમણે ફરી ક્યારેય લગ્ન કર્યા નહિ. 

વીસ વર્ષની આસપાસ તેમને એક હોસ્પિટલમાં નોકરી મળી અને દસ વર્ષ સુધી ત્યાં કામ કર્યું. બાદમાં તેમણે જૂનાગઢ પબ્લિક હોસ્પિટલના નર્સિંગ ક્વાટર્સમાં ઘરેલુ સહાયક (રસોઈ બનાવનાર) તરીકે કામ કર્યું હતું

દિવાળીબેનનો તીણો અવાજ અને ઘેરો લહેકો તળપદી ગીતોને માધુર્ય બક્ષે તેવો હતો. આથી તેઓ નવરાત્રીનાં તહેવારમાં વણઝારી ચોકની ગરબીમાં ગરબા ગવડાવતાં. બાળપણથી જ લોકગીતો, ભજનો ગાવાનો શોખ હતો. તેમજ તેમનો કંઠ મધુર હતો. આથી વણઝારી ચોકની ગરબી લોકોમાં ખુબ પ્રિય બની ગઇ હતી.

નવરાત્રીનાં સમયે આકાશવાણીનાં ઉચ્ચ અધિકારીઓ અને ગાયક સ્વ.હેમુ ગઢવી નવરાત્રીનું રેકોર્ડિંગ કરવા જૂનાગઢ આવ્યા હતાં. ત્યારે સૌપ્રથમ વાર આ લોકોએ દિવાળીબેનને સાંભળ્યા હતા

૧૯૬૪માં ગુજરાતી લોકગાયક હેમુ ગઢવીએ તેમની પ્રતિભાને પારખી આકાશવાણી રાજકોટ ખાતે તેમનું પહેલું રેકોર્ડિંગ ગોઠવ્યું હતું. એ માટે એમને પાંચ રૂપિયાનું મહેનતાણું આપવામાં આવ્યું હતું. 

સામાજિક કાર્યકર રતુભાઈ અદાણી તેમને દિલ્હી લઈ ગયા હતા, જ્યાં તેમણે લોકસંગીત મહોત્સવમાં પ્રથમ ઇનામ જીત્યું હતું. 

સંગીતકાર કલ્યાણજીએ મુંબઈમાં લાઇવ સંગીત કાર્યક્રમ દરમિયાન તેમને સાંભળ્યા અને તેમને ગુજરાતી ફિલ્મોમાં પાર્શ્વગાયિકા તરીકે ગાવાનું આમંત્રણ આપ્યું હતું. 

જેસલ તોરલ (૧૯૭૧) તેમની પ્રથમ ફિલ્મ હતી અને આ ફિલ્મનું ગીત "પાપ તારૂં પ્રકાશ જાડેજા…" ખૂબ લોકપ્રિય બન્યું હતું. 

તેમણે લોકગીતોના કાર્યક્રમો  ભારત  સિવાય અમેરિકા, ન્યુઝીલેન્ડ, લંડન, આફ્રીકા જેવા 15 જેટલા દેશોમાં કર્યા હતા. 

સ્ટેજ કાર્યક્રમોમાં તેમણે પ્રાણલાલ વ્યાસ સાથે સૌથી વધુ ગીતો ગાયાં.

દિવાળીબેનની મુળ અટક લાઠીયા. પરંતુ એમને સહુ ભીલ તરીકે જ ઓળખે. તેઓ કાર્યક્રમ આપે ત્યારે સાડલો માથે ઓઢ્યા વગર ક્યારેય ઉઘાડા માથે બેસીને કાર્યક્રમ આપતા નથી. તેમનો પહેરવેશ હંમેશાં પારંપરિક જ હોય છે.

દિવાળીબેને સંગીતમાં કોઈ ઔપચારિક શિક્ષણ મેળવ્યું ન હતું. તેમણે મોટી સંખ્યામાં લોકગીતો, ગરબા, ભજન, લગ્ન ગીતો અને ગુજરાતી ફિલ્મના ગીતો ગાયા હતા અને તેની ઓડિયો કેસેટ પણ બહાર પાડી હતી.

 2001માં બહાર પડેલ સંગીત આલ્બમ "મનના મંજીરા" દ્વારા તેમને લોકપ્રિયતા મળી હતી. 

"મારે ટોડલે બેઠો મોર", 

"સોના વાટકડી રે કેસર ઘોળ્યા વાલમિયા", 

"વાગે છે રે વાગે છે, વૃંદાવન મોરલી વાગે છે", 

"રામના બાણ વાગ્યા; હરિના બાણ વાગ્યા રે", 

"હાલોને કાઠિયાવડી રે",

 "કોકિલકંઠી", 

"હું તો કાગળિયાં લખી લખી થાકી", 

"વરસે વરસે અષાઢી કેરે મેઘ" 

 ગુજરાતી ફિલ્મ, હાલો ગામડે જઈયેનું "ચેલૈયા કુંવર ખમ્મા ખમ્મા રે" આલ્બમના અન્ય કેટલાક નોંધપાત્ર ગીતો હતા.

તેમણે હેમુ ગઢવી, લાખાભાઈ ગઢવી, ઇસ્માઇલ વાલેરા, વેલજીભાઈ ગજ્જર, કરસન સાગઠિયા, પ્રફુલ્લ દવે, ભીખુદાન ગઢવી, ઉષા મંગેશકર, દમયંતિ બરડાઈ, મુરલી મેઘાણી અને આનંદકુમાર જેવા અનેક સંગીતકારો અને ગાયકો સાથે કામ કર્યું હતું.

સન્માન અને એવોર્ડ

1990માં તેમને ભારત સરકાર દ્વારા પદ્મશ્રી પુરસ્કારથી સન્માનિત કરવામાં આવ્યા હતા

લંડનની ગુજરાતી સોસાયટીએ તેમની મુલાકાત દરમિયાન તેમનું સન્માન કર્યું હતું.

2015માં સૌરાષ્ટ્ર યુનિવર્સિટી દ્વારા હેમુ ગઢવી એવોર્ડથી સન્માનિત કરવામાં આવ્યા હતા.

ગુજરાત સરકારે તેમને ગુજરાત ગૌરવ પુરસ્કાર એનાયત કર્યો હતો.

19 મે 2016ના રોજ લાંબી બિમારીને કારણે તેમનું મૃત્યુ થયું હતું.

અભણ હોવા છતાં આજે પણ તેમને 700થી વધુ ગીતો કંઠસ્થ છે. દિવાળીબેન ભીલ આજે લોકોને એ શીખવી જાય છે કે, જીવનમાં ભણતર કેટલું છે તે જરૂરી નથી. જીવનમાં સંઘર્ષ કર્યા વિના કોઇ સફળતા મળતી નથી.

વિવિધ ફિલ્મોમાં તેમણે ગીતો ગાયા છે.

જેસલ તોરલ (1971)

હોથલ પદમણી (1974)

ભાદર તારા વહેતા પાણી (1976)

ગંગાસતી (1979)

મણિયારો (1980)

રા નવઘન 1976

સતી સાવિત્રી

લંકાની લાડી ઘોઘાનો વર (1978)

માંડવડા રોપાવો મનરાજ

મચ્છુ તારા વહેતા પાણી

ગોરલ ગરાસણી (1982)

સોનબા ને રૂપબા

અષાઢી બીજ

સંપૂર્ણ રામાયણ

વીર એભલ વાલો

ભગત પીપાજી

પીઠીનો રંગ

મૈયારમા મનડુ નથી લગતુ

શામળશાનો વિવાહ

વાત વચન અને વેર

માલી મેથાન

વિરાંગના નાથીબાઈ

દિયર વાતુ

સોનબાઈની ચુંદડી

સંત તુલસીદાસ

લાકો લોયન

મહાદેવી વર્મા

 મહાદેવી વર્મા

(આધુનિક યુગના મીરા, હિન્દી ભાષાના સારા કવિયિત્રી)

જન્મતારીખ: 26 માર્ચ 1907

જન્મસ્થળ: ઉત્તર પ્રદેશ

પિતાનું નામ: ગોવિંદપ્રસાદ વર્મા

માતાનું નામ: હેમરાની દેવી

અવશાન: 11 સપ્ટેમ્બર 1987

મહાદેવી વર્મા  હિંદીની સર્વાધિક પ્રતિભાવાન કવયિત્રીઓમાંથી છે. તેઓ હિન્દી સાહિત્યમાં છાયાવાદી યુગના ચાર પ્રમુખ સ્થંભોમાંના એક મનાય છે. 

સુમિત્રાનંદન પંત, જયશંકર પ્રસાદ, સૂર્યકાંત ત્રિપાઠી અને મહાદેવી વર્મા હિન્દી સાહિત્યના છાયાવાદી યુગના ચાર મુખ્ય સ્તંભ ગણાય છે. 

આધુનિક હિન્દીની સૌથી સશક્ત કવયિત્રીઓમાંના એક હોવાને કારણે એ આધુનિક મીરાના નામથી પણ ઓળખાય છે. કવિ નિરાલાએ એમને “હિન્દીના વિશાલ મંદિરની સરસ્વતિ" પણ કહ્યું છે.

એમણે ખડી બોલી હિન્દીની કવિતામાં એ કોમળ શબ્દાવલિનો વિકાસ કર્યો જે આજ સુધી ફક્ત વ્રજભાષામાં જ સંભવ મનાય છે. એ માટે એમણે પોતાના સમયને અનુકૂળ સંસ્કૃત અને બંગાળીના કોમળ શબ્દ ચૂંટી હિન્દીના પહેરણ પહેરાવ્યા. સંગીતની જાણકાર હોવાને કારણે એમના ગીતોના નાદ-સૌંદર્ય અને પૈની ઉક્તિઓની વ્યંજના શૈલી અન્યત્ર દુર્લભ છે. એમણે અધ્યાપનથી પોતાના કાર્યજીવનની શરૂઆત કરી અને અંતિમ સમય સુધી એ પ્રયાગ મહિલા વિદ્યાપીઠની પ્રધાનાચાર્ય બની રહી. એમનો બાળ-વિવાહ થયો પરંતુ એમણે અવિવાહિતની જેમ જીવન વિતાવ્યું. પ્રતિભાવંત કવિયત્રી અને ગદ્ય લેખિકા મહાદેવી વર્મા સાહિત્ય અને સંગીતમાં નિપુણ હોવાની સાથે સાથે કુશળ ચિત્રકાર અને સૃજનાત્મક અનુવાદક પણ હતા.

પોતાના જીવનની શરૂઆત  અધ્યાપનથી  કરી  અંત સુધી  પ્રયાગ મહિલા વિદ્યાપીઠના  પ્રધાનાચાર્ય બની રહ્યા. બાળવિવાહ થયેલા પરંતુ  અવિવાહિત જીવન જીવ્યા. તેઓ ગદ્યમાં પણ લખતા. વળી સંગીત અને ચિત્રમાં પણ કુશળ હતા. તેમણે નૌહાર, રશ્મિ, નીરજા, સાંધ્ય ગીત, દીપશીખા, યામા, સપ્તપૂર્ણા, અતીત કે  ચલચિત્ર ઝડપી સ્મૃતિ કી રેખાયે, સ્મારિકા, દ્રષ્ટિબોધ, નિલાંબરા, આત્મિકા, વિવેચનાત્મક ગદ્ય, ક્ષણદા જેવાં પુસ્તકો લખ્યાં છે. નૈનિતાલથી ૨૫ કિ.મી. દૂર રામગઢના ઉમાગઢમાં તેમણે એક બંગલો બનાવ્યો હતો, જે આજે મહાદેવી  સાહિત્ય સંગ્રહાલય  તરીકે ઓળખાય છે. ત્યાં રહીને તેમણે   સ્ત્રી જાગૃતિ,સ્ત્રી શિક્ષણ અને આથક નિર્ભરતા માટ ે કામ કર્યુ હતું. હિન્દી સાહિત્યમાં અનોખા યોગદાન પછી મહાદેવી  વર્માનું  મૃત્યુ ૧૯૮૭મા અલ્હાબાદમાં થયું હતું.

ગાંધીજીનો તેમના પર ખૂબ પ્રભાવ હતો. ગાંધીજીએ જ તેમને સ્ત્રી  શિક્ષણ માટે કામ કરવા પ્રેરિત  કર્યા.  ગાંધીજીને હિન્દીમાં જ વાત કરતા જોઇને મહાદેવીએ કારણ પૂછાતા બાપુએ કહેલું કે  હિન્દી ભાષા જ ભારતના આત્માને  સહજ રીતે વ્યક્ત કરી શકે છે. ત્યારથી મહાદેવીએ હિન્દીને પોતાના જીવનનો આધાર બનાવ્યો. 

૧૯૩૬માં તેઓને 'નીરજા' માટે સેકસરિયા પુરસ્કાર, ૧૯૪૦માં 'યામા' માટે મંગલાપ્રસાદ પારિતોષિક, ૧૯૮૨માં 'માયા' અને 'દીપશિખા' માટે સાહિત્યનો જ્ઞાાનપીઠ પુરસ્કાર પણ પ્રાપ્ત  થઇ ચૂક્યા છે. ઉત્તરપ્રદેશ વિધાન પરિષદના  સભ્ય  હોવા  ઉપરાંત  પદ્મભૂષણ, ડી. લિટ્ટ અને જ્ઞાાનપીઠ પુરસ્કાર  મહાદેવી વર્માને  મળેલાં સન્માનો  છે. ભારત સરકારે તેમને ૧૯૫૬માં પદ્મવિભૂષણની ઉપાધિથી  નવાજ્યા

• ૧૯૫૬: પદ્મભૂષણ પુરસ્કાર.
• ૧૯૭૯: સાહિત્ય અકાદમી ફેલોશીપ.
• ૧૯૮૨: જ્ઞાનપીઠ પુરસ્કાર, તેમની કાવ્ય સંગ્રહ યમ માટે.
• ૧૯૮૮: પદ્મવિભૂષણ.
• ૨૮ એપ્રિલ ૨૦૧૮: મહાદેવી વર્મા ભારતીય ગુગલ ડુડલ પર દર્શાવાયા

'મેરી આહે  સોતી હૈ ઈન ઔઠો કી સૌટો મેં, મેરા સર્વસ્વ છીપા હૈ ઈન દીવાની ચૌટો મેં''- 

મણીબેન પટેલ

 મણીબેન પટેલ

(સરદાર વલ્લભભાઇ પટેલના પુત્રી 

અને તેમના સેક્રેટરી)

જન્મતારીખ: 3 એપ્રિલ 1903

જન્મસ્થળ: ગાના, કરમસદ, ગુજરાત

પિતાનું નામ: વલ્લભભાઇ પટેલ 

માતાનું નામ: ઝવેરબા

અવશાન: 26 માર્ચ 1990

મણિબેન પટેલ   ભારતીય સ્વતંત્રતા ચળવળના કાર્યકર અને ભારતીય સંસદના સભાસદ હતા. તેઓ ભારતીય સ્વાતંત્ર્ય સેનાની અને નેતા સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલના પુત્રી હતા. તેમનો અભ્યાસ મુંબઈમાં થયો હતો અને તેમણે ૧૯૧૮માં ગાંધીજીની વિચારધારાનો સ્વીકાર કર્યો હતો. ત્યાર બાદ તેઓ નિયમીત રીતે અમદાવાદના સાબરમતી આશ્રમમાં સેવા આપતા હતાં

મણિબેન પટેલનો જન્મ 3 એપ્રિલ 1903ના દિવસે તેમના મોસાળ ગાના (કરમસદ) ગામમાં થયો હતો. મણિબેન 6 વર્ષના હતા ત્યારે તેમના માતાનું અવસાન થયું હતું. વલ્ભભાઇને વિલાયત જઇ બેરિસ્ટર થવુ હતુ આથી તેમણે પુત્રી મણીબેન અને પુત્ર ડાહ્યાભાઇને પોતાના મોટાભાઇ વિઠ્ઠલભાઈ પટેલને ત્યાં મૂક્યા અને  તેમને તેઓનોઉછેર કર્યો..મુંબઈની ક્વીન મેરી હાઈસ્કુલમાં અભ્યાસ કર્યો હતો.ત્યાર બાદ 1920માં તેઓ અમદાવાદ સ્થાયી થઈને ગુજરાત વિદ્યાપીઠમાં અભ્યાસ પૂર્ણ કરી ગ્રેજ્યુએટ થયા.અભ્યાસ બાદ મણિબેન પટેલ પિતાના કાર્યોમાં મદદ કરવામાં જોડાયા અને 1920 થી પોતના પિતાના પત્રોને સંગ્રહ કરવાનું શરુ કર્યુ જે જીવન પર્યંત કર્યુ.

મણિબેન પટેલ કદાચ પ્રથમ એવા મહિલા હતા જેમણે સેક્રેટરી બની પિતાની સેવા કરી.મણિબેને પોતાનું જીવન સરદાર પટેલની સેવામાં અર્પણ કર્યું હતું.એમણે સરદાર જીવ્યા ત્યાં સુધી તેમના સેક્રેટરી બનીને મણિબેને સેવા કરી.તેમની તમામ જરૂરિયાતોને મણિબેન ખુબ સારી રીતે જાણતા હતા.એટલું નહીં પણ સરદાર પટેલને હૃદય રોગનો હુમલો આવ્યો ત્યારે સારવાર  આપને મણિબેને તેમનો જીવ બચાવ્યો હતા.

બોરસદ સત્યાગ્રહ

1923માં અંગ્રેજોએ શિક્ષાત્મક કરવેરો વસુલવાનો શરૂ કર્યું.અને જે લોકો કર ન ભરી શકે તેની મિલકતો કબજે કરવાની શરૂઆત કરી હતી.જેની સામે સરદાર પટેલ અને ગાંધીજીએ ના-કરની ચળવળ શરૂ કરી હતી.જેમાં જોડાઈને મણિબેન પટેલ ઘરે-ઘરે જઈને મહિલાઓને આ ચળવળમાં જોડી હતી.સ્ત્રીઓને ઘરથી બહાર નીકળી આગળ આવી બોરસદ સત્યાગ્રહમાં મણિબેને જોડી હતી.

બારડોલી સત્યાગ્રહ

1928માં અંગ્રેજોએ બારડોલીના ખેડૂતો પર આકરો કરવેરો નાખી અત્યારચાર ગુજારવામાં આવ્યો હતો.જેના વિરોધમાં સરદાર પટેલે બારડોલી સત્યાગ્રહ કર્યું હતું.પરંતુ તેમાં મહિલાઓ ન જોડાતા  મણિબેન પટેલ આગળ આવ્યા.અને મિઠુબેન પેટીટ અને ભક્તિબા દેસાઈ સાથે મળી મહિલાઓને સત્યાગ્રહમા જોડાવવાની પ્રેરણા આપી.મણિબહેનની મહેનતથી જ બારડોલી સત્યાગ્રહમાં પુરુષો કરતા પણ વધુ સંખ્યામાં મહિલાઓ જોડાઈ.

રાજકોટ સત્યાગ્રહ

વર્ષ 1938માં રાજકોટના રજવાડાના દિવાન દ્વારા  થતા અત્યાચારના વિરોધમાં રાજકોટ સત્યાગ્રહ કરવામાં આવ્યો.પરંતુ નાદુરસ્ત તબિયત હોવા છતાં કસ્તુરબા ગાંધી જોડાવવા આતુર હતા.જેથી મણિબેન પટેલ કસ્તુરબા ગાંધી સાથે ગયા.પરિણામે સરકારે તેમને છૂટાપાડવાનો આદશ કર્યો હતો.પરંતુ તેના વિરોધમાં અનશન પર ઉતરી કસ્તુરબાને તેમની સાથે જ રાખવા માટે સરકારને ફરજ પાડી હતી.

સરદાર પટેલની જેમ દેશસેવા માટે મણિબેને પણ કારાવાસ ભોગવવો પડ્યો હતો.ભારત છોડો ચળવળમાં જોડાઈ વર્ષે 1942થી 1945 સુધી યરવાડા જેલમાં મણિબેને કારાગૃહ ભોગવ્યો.ત્યારે બાદ વર્ષ 1950માં પિતાના અવસાન સુધી તેમની સાર સંભાળ રાખી હતી.બાદમાં મુંબઈ આવી સરદાર પટેલ મેમોરિયલ ટ્રસ્ટ સહિતની અન્ય સામાજિક સંસ્થાઓમાં સેવા આપી હતી.મણિબેન પટેલે પિતાના જીવન અને ભારતીય સ્વતંત્રતાની ચળવળને આવરી લેતું એક પુસ્તક પણ લખ્યું હતું.

 

એક સમયે મણિબેન પટેલ ગુજરાત પ્રાંત કોંગ્રેસ કમિટીના ઉપ-પ્રમુખ હતા.બાદમાં જવાહરલાલ નેહરુની આગેવાનીમાં કોંગ્રેસના ઉમેદવાર તરીકે ચૂંટણી લડી 1952-1957 સુધી દક્ષિણ કૈરા લોકસભાના સાંસદ રહ્યા.તો બીજી વખત 1957થી 1962 સુધી આણંદથી સાસંદ રહ્યા.સાથે 1953થી 1956 સુધી ગુજરાત રાજ્ય કોંગ્રેસના સચિવ રહ્યા હતા.વર્ષ 1964 અને વર્ષ 1970માં રાજ્યસભાના સાંસદ બની પ્રતિનિધિત્વ કર્યું.

મણિબેન પટેલ અનેક શિક્ષણ સંસ્થાઓ સાથે જોડાયેલા હતા.જેમાં સમાજની સાથે મહિલાઓને પણ શિક્ષિત કરવા માટે ખુબ મોટા કામ કર્યા હતા.ગુજરાત વિદ્યાપીઠ, વલ્લભ વિદ્યાનગર, બારડોલી સ્વરાજ આશ્રમ અને નવજીવન ટ્રસ્ટ સાથે જોડાઈને મણિબેન પટેલ શિક્ષણક્ષેત્ર માટે સરાહનિય કામગીરી કરી બતાવી હતી.જેથી 1990માં તેમના અવસાન બાદ 2011માં સરદાર વલ્લભાઈ પટેલ ટ્રસ્ટ અને નવજીવન પ્રકાશને મળીને મણિબેનની ગુજરાતી ડાયરીને પ્રકાશીત કરી હતી.

સરદાર પટેલના અવસાન બાદ મણિબેન જવાહરલાલ નહેરુને મળવા આવ્યા હતા.ત્યારે મણિબેને નહેરુને એક ચોપડી અને  એક થેલી આપી હતી.એ થેલીમાં 35 લાખ રૂપિયા હતા અને ચોપડીમાં તે રકમનો હિસાબ હતો.અને તે ચોપડી અને રકમ સરદાર પટેલ પાસેની કોંગ્રેસની મૂડી હતી.સરદાર પટેલના અવસાન બાદ એક પણ પાઈ રાખ્યા વગર તમામ સંપત્તિ નેહરુને અર્પણ કરી હતી.સાથે આખી જીંદગી અકિંચન વ્રત પાળી, સદા ટ્રેનના ત્રીજા વ્રતવર્ગના ડબામાં મુસાફરી કરનાર મણિબેને તમામ રકમ નેહરૂને સોંપી પોતે સુતરમાંથી કાંતેલા કપડા પહેરી વતનમાં સ્થાઈ થયા.

આખુ જીવન અકિંચન વ્રત પાળનાર, સદા ટ્રેનના ત્રીજા વર્ગના ડબ્બામા મુસાફરી કરનાર, પોતે કાંતેલ સુતરના કપડા પહેનાર અને આજીવન પિતાની સેવા અને કાર્યોને આગળ ધપાવનાર મહિલા સ્વાતંત્ર્ય સેનાની મણીબેનનું અવશાન 26 માર્ચ 1990ના રોજ થયુ હતું.

સાભાર: દિવ્ય ભાસ્કર

લતા મંગેશકર (Lata Mangeshakar)

 લતા મંગેશકર

જન્મતારીખ: 28 સપ્ટેમ્બર 1929,      

જન્મસ્થળ: ઇન્દોર,મધ્યપ્રદેશ    

અવસાન: 6 ફેબ્રુઆરી 2022 (મુંબઇ)

પિતાનું નામ: દિનાનાથ  મંગેશકર       

માતાનું નામ: શેવંતી  મંગેશકર  

સાચું નામ: હેમા મંગેશકર

            ए मेरे वतन के लोगों जरा आँख में भरलो पानी.. ગીત દ્વારા દેશભક્તિને જનતા સુધી પહોંચાડનાર ભારતની ખ્યાતનામ પાશ્વ ગાયિકા, સ્વર કોકિલા, ભારતરત્ન લતા મંગેશકરનો જન્મ મધ્યપ્રદેશ રાજ્યના ઇન્દોરમાં 28 સપ્ટેમ્બર 1929માં થયો હતો. તેમના પિતા પંડિત દિનાનાથ મંગેશકર કે જે ગોવાના ગોમાન્તક મરાઠા સમાજ કુટુંબ સાથે સંકળાયેલ છે જે એક શાસ્ત્રીય ગાયક અને થિયેટર અભિનેતા હતા.

લતાજીનું બાળપણ નુ નામ "હેમા" નામ હતુ. તેમના માતા - પિતા પછી સ્ત્રી અક્ષર પછી તેમને લતા નામ આપ્યું. તેમના વતન ગોવામાં મંગેશી ગામ પરથી તેમની અટક મંગેશકર રાખી. તેમની બહેન આશા ભોંસલે પણ સારા ગાયિકા છે. તેમની ત્રણ બહેનો મીના, આશા, ઉશા અને ભાઈ હ્રદયનાથ છે. જેઓ પણ આ સંગીત ક્ષેત્રમાં છે. 

         1942માં જ્યારે લતાજી 13 વર્ષના હતા ત્યારે તેના પિતાનું હૃદયરોગથી અવસાન થયું હતું. નવયુગ ચિત્રપટ ફિલ્મ કંપનીના માલિક અને મંગેશકર પરિવારના નજીકના મિત્ર માસ્ટર વિનાયક (વિનાયક દામોદર કર્ણાટકીએ) તેમની સંભાળ લીધી. તેમણે લતાને ગાયક અને અભિનેત્રી તરીકે કારકિર્દી શરૂ કરવામાં મદદ કરી.

લતા મંગેશકરે પોતાનું પહેલું ગીત 1942માં ફિલ્મ ‘કીટી હસલ’ માટે ગાયું હતું. કમનસીબે આ ગીત પાછળથી કાપવામાં આવ્યું અને જ્યારે ફિલ્મ રિલીઝ થઈ ત્યારે તેમાં લતાજીએ ગાયેલું ગીત નહોતું. ફિલ્મોમાં તેમની ગાયકીની સફર ખરા અર્થમાં ‘પહેલી મંગળાગોર’ (1942) થી શરૂ થઈ હતી. આ ફિલ્મમાં લતાજીએ ‘નટકી ચગાચી નવલાઈ’ ગીત ગાયું હતું. 1944માં ‘ગજાભાઈ’ એક મરાઠી ફિલ્મ હતી, પરંતુ આ ફિલ્મમાં લતા મંગેશકરે પોતાનું પહેલું હિન્દી ફિલ્મનું ગીત ગાયું હતું. આ ગીતના બોલ હતા- ‘માતા, એક સપુત કી દુનિયા બાદલ દે તુ’.

તેમણે ગાયેલુ પ્રથમ હિન્દી ગીત મરાઠી ફિલ્મ ગજાભાઉ (1943) માટે "માતા એક સપૂત કી દુનિયા બાદલ દે તુ" હતું.

1945માં લતાજી મુંબઇ આવી ગયા. તેણીએ ભીંડીબજાર ઘરાનાના ઉસ્તાદ અમાન અલી ખાન પાસેથી હિન્દુસ્તાની શાસ્ત્રીય સંગીતના પાઠ લેવાનું શરૂ કર્યું.

ગુલામ હૈદરે લતાને તેનો પહેલો મોટો બ્રેક ફિલ્મ મજબૂર (1948) માં "દિલ મેરા તોડા, મુઝે કહીં કા ના છોરા"  ગીત સાથે આપ્યો, જે તેની પ્રથમ મોટી સફળતાવાળી ફિલ્મ બની. લતાજીએ પોતાના 84મા જન્મદિવસે એક ઈન્ટરવ્યુમાં પોતે જાહેર કર્યું હતું કે, "ગુલામ હૈદર ખરેખર મારા ગોડફાધર છે. તેઓ એવા પ્રથમ સંગીત દિગ્દર્શક હતા જેમણે મારી પ્રતિભામાં સંપૂર્ણ વિશ્વાસ દર્શાવ્યો હતો.

         1963ના રોજ ચીન-ભારત યુદ્ધની પૃષ્ઠભૂમિ સામે લતાજીએ તત્કાલીન વડાપ્રધાન જવાહરલાલ નેહરુની હાજરીમાં દેશભક્તિ ગીત "આય મેરે વતન કે લોગો" ગાયું હતું. આ ગાયન પછી લતા સ્ટેજની પાછળ કૉફી પી રહ્યાં હતાં એવામાં નિર્દેશક મહેબૂબ ખાને આવીને લતાને કહ્યું કે તમને પંડિતજી બોલાવે છે. મહેબૂબે લતાને નહેરુની સમક્ષ લઈ જઈને કહ્યું, "આ રહી આપણી લતા. તમને એનું ગાયન કેવું લાગ્યું?" નહેરુએ કહ્યું, "ખૂબ જ સરસ. આ છોકરીએ મારી આંખો ભીની કરી દીધી." અને તેઓ લતાને ભેટી પડ્યા. તરત જ એ ગાયનની માસ્ટર ટેપને વિવિધભારતી સ્ટેશને પહોંચાડવામાં આવી અને બહુ ઓછા સમયમાં એચએમવીએ એની રેકૉર્ડ બનાવીને બજારમાં મૂકી દીધી.ભારતના. સી. રામચંદ્ર દ્વારા રચિત અને કવિ પ્રદીપ દ્વારા લખાયેલ આ ગીતે વડાપ્રધાનને આંસુ પાડી દીધા હોવાનું કહેવાય છે અને સૌથી પ્રખ્યાત દેશભક્તિ ગીત બની ગયુ.

        માને તો મનાવી લેજો રે, ઓધાજી રે મારા વાલાને વઢીને કેજોરે, દીકરી તો પારકી થાપણ કહેવાય, વૈષ્ણવ જન તો..,હે કાનુડા તોરી ગોવાલણ, હંસલા હાલો ને હવે મોતીડા નહિ રે જડે જેવા ગુજરાતી ગીતો પણ તેમણે ગાયા છે.

       લતા મંગેશકરને મળેલ વિવિધ સન્માન અને એવોર્ડ

ભારતરત્ન એવોર્ડ (2001),

પદ્મવિભૂષણ એવોર્ડ(1999),

પદ્મભૂષણ એવોર્ડ(1969),

દાદાસાહેબ ફાળકે પુરસ્કાર(1989),

મહારાષ્ટ્ર ભૂષણ પુરસ્કાર(1997),

લીજન ઓફ ઓનર (2006),

રાષ્ટ્રીય ફિલ્મ પુરસ્કાર,

બી.એફ.જે.એ પુરસ્કાર,

શ્રેષ્ઠ મહિલા પાર્શ્વ ગાયન માટે ફિલ્મફેર પુરસ્કાર,

ફિલ્મફેર લાઈફટાઈમ અચિવમેન્ટ એવોર્ડ

તેઓ 22 નવેમ્બર 1999 થી 21 નવેમ્બર 2005 સુધીથી રાજ્યસભાના સંસદ સભ્ય પણ રહ્યા હતા.

લતાજીએ ગાયેલા ગીતોની યાદી લાંબી છે, જે નીચે મુજબ છે.

• 1949 લેટ્સ ફ્લાય ઇન ધ વિન્ડ (વરસાદ)
• 1958 આજા રે પરદેશી (મધુમતી)
• 1960 ઓ સજના બરખા બહાર આઈ (પ્રખ)
• 1961 ઇતના ના મુઝે તુ પ્યાર બાધા (પડછાયો)
• 1961 અલ્લાહ તેરો નામ (અમે બંને)
• 1961 જ્યોતિ કલશ ચાલકે (ભાભીની બાંગ્લાદેશ)
• 1961 એહસાન તેરા હોગા મુઝે પર (જંગલી)
• 1962 કહીં દીપ જલે કહીં દિલ (વીસ વર્ષ પછી)
• 1963 વિંગ્સ હદ તો ઉડ આતા રે (સેહરા)
• 1964 નૈના બરસે રિમઝિમ (કોણ હતું)
• 1965 અજી રૂથ કે અબ (આરઝૂ)
• 1965 યે સમા (જબ જબ ફ્લાવર્સ બ્લૂમ)
• 1965 આજ ફિર કી તમન્ના હૈ (માર્ગદર્શક)
• 1967 આ જા પિયા તોહે પ્યાર દૂન (સ્પ્રિંગ્સ ઓફ ડ્રીમ્સ)
• 1968 બાળ મન કે સાચે (બે કળીઓ)
• 1968 ચંદન સા બદન (સરસ્વતી ચંદ્ર)
• 1968 તુ કિતના અચ્છા હૈ (ધ કિંગ એન્ડ ધ રંક)
• 1969 બિંદિયા ચમકેગી (બે રીતે)
• 1971 દિલબર દિલ સે પ્યારે (કારવાં)
• 1971 ચલતે ચલતે (પાકીઝાહ)
• 1973 અબ તો હૈ તુમસે (ગૌરવ)
• 1989 ડવ જા જા (હું પ્રેમ કરું છું)
• 1994 માઇ ની માઇ મુંદર પે (હમ આપકે હૈ કૌન)
• 1998 જિયા જલે જાન જલે (દિલ સે)
• 2000 હમકો હમેં સે ચૂરા લો (પ્રેમ)

આ થોડાં જ ગીતો છે, ખાસ કરીને SD બર્મન અને RD બર્મનના સંગીત નિર્દેશનમાં ગાયેલા લતાજીના સુપરહિટ ગીતો આજે પણ લોકોના મોઢે છે. લતાજીએ શંકર જયકિશન, સલિલ ચૌધરી, નૌશાદ અને ઘણા બધા સહિત ઘણા જાણીતા સંગીતકારો સાથે કામ કર્યું.

લતા મંગેશકરના આવા ગીતોની યાદી માટે અહી ક્લિક કરો.

           92 વર્ષની વયે 6 ફેબ્રુઆરી 2022ના રોજ મુંબઈની બ્રીચ કેન્ડી હોસ્પિટલમાં તેઓએ અંતિમ શ્વાસ લીધા હતા. તેઓ કોરોના અને ન્યુમોનિયાથી સંક્રમિત હતા. સંગીત માટેની સાધના, લગન અને મહેનતથી વિશ્વભરના સંગીતના શ્રોતાઓ માટે તેઓ આદર્શની સાથે પ્રેરણાના સ્ત્રોત બન્યા. 

36 જેટલી ભાષાઓમા 25000 હજારથી વધુ ગીત ગાનાર સુર સમાજ્ઞીને ભાવપૂર્ણ શ્રદ્ધાંજલિ........